“Meg
engeroç me ama tergits kağ i tus ağçig kaşuş kenatsak.”
“Ağçig
kaşuş ta? An al inç asuşa hopar” deyi hartsutsadz keda yes indzi.
Merağ
enelov inç asuşe bed enele emmedeni ceragdets,
Tam al Hamşetsets lemani xabarove: “Himigu dağakes dalikanli ağadzin ter
ağçig kaşuşe inçina ç’kidin” asats hana; “Eyvah indzi modnan tertsenoğa ta
kidim, emmen şeyi hazir elluşes bidi” asti yes indzi. Me m’al hede sogmiş aav
hana himi oluki gadzgunn al kuka asti, isa ‘ağçig paxtsenuşi’ merağs al merağ
enuş menoğa desevi gu. Çunki xabruşe megedena dalgalanmiş elluşi gebadzer. “A himi tipik meg hamşetsu xabri al gebak”,
asuşe me me midkes anstsav. Noren xabare ağçig kaşuşi varan inçbes peyim gu
deyi medorele; indzi isa tejar panis vaynan, “Ali
çay şinim ta?” deyi hartsenoğ garsone xalesets. İsman meg firsate xelok
panetsenuşe medoretsa, “Ha, ali şina ama nor demlenmiş ağadz çayan şina” asti,
hoparis eresn i yus put enelov. Garsonin
hede bizdig me vertsadz tsenoves xabruşis hopares haz ağadz unir. Megedena “aferun orti” xabare engav peynan.
Hoparis isa xosuşan yes indzi egi. “Ee
hopar himi isa ağçig kaşuşis varan xosa, im merağs al erta” asti. Ali modts i yus tarnalov; “İnç enoğes, isu
çak inçi merağ genes? Sanki ağçig paxtsenoğes” asats dzidzağelov. “Ağav, as panes ağav, hopares avalu ağçig
paxtsenuşe lizu piyoğa” asti. “Olu ki paxtsenim gu balli g’elli ta” aselov, kiç
m’al şoğtsenel ç’gartsadz lafis giyagutse kolk devi.
An
arayin garsonin piyadz nor çayan, anuş meg gum me kaşuş unir u astevil çi.
Çayin şuşen gamatsila masayin varan tenelov im modts i tus tartsav; xore şunç me
arnelov, “Orti isa daraganis, isa paniyes inçi im midkes piyes gu” aselov. Kani
me dekika zate xabrelu umets ç’kidatsadz avalu uyine aşxarn i tus kenats ne
xarevetsav. Eresan hede avalu gençluğe midke eguşe desevir gu. Vov inç
kidanoğa, inçer abradza, uyinman tus? Norkes araç u xabrin varan egak. Peynan
xabar me arnul ç’gartsi deyi, yes indzi serderuşi gebadze u; “Kelxus egadz meg
pan me asoğum, soy anguç ti” asats enkveniye gezelov. “Ağav hopar, meg hadige indzi heyika” asti.
Gebav kelxun egadze anlatmiş enuşi:
“Şad
haz ağadz enger me une. Anune Recep Ali er. Merav, Aspadz ramet ena. Tsoreg me
polor im açmayin modes pokşets. Bi emmedena vaxetsi, an oxtunake gağva şad gellir.
‘Gağva aav u indzi anlatmiş enuş eyev deyi midkes eyev’ aselov kaşets. Ter hoş
eger asuşi oxt obol enelu; “Aye g’ertak! Ergu saati pan me unik” asats telaşov.
An oxtunake himigu oreris bes çer, meg oki me ‘gertak’ aser hana, xelok ver
kellak g’ertaki, nor ertoğuk, inç enoğuk, inç ama gertak? deyi hartsenel ç’aki.”
Himigu
bes aselov bizdig me as oreris haşmetsi dağotse net tibuts. Hopare an oriye
himi abradzi bes xetxetalov xabruşe keşetsuts.
“Hala me me gungna, asuşes mava eyev oç.
Mer rametli Recep Ali’in gases, ali inçi me hartsenes gu” aselov bidzig
me net tevets. “Essev an orer, yed kani
u ali aman abraki orti” asele, eresin ifademe unir, medz me hamşetsi martun
aselov elli çi. Olu ki avalu abruşe midke eyev, olu ki avalu engerdake, vov
kida dağautinin xelarutinniye…
“Campa
engak ama çaxin gedreduşe ter ergu saat al ağadz çer. Corin meçe gertaki ama
Recep Ali’yin por tsave ter sorvadz çe. ‘Da Recep Ali! İnçel asel, inç ağav?’
gasim, ali indzi, ‘mani mani’ gaser rametlin. Zate xabrelu aman asman ges saat me
campa kenatsak. Tsaxudin meçe avalu hedev panetsutsadz otkentsi campanine. Ama
emmen ije tsaxudin meçe engerdatsmiyove joğvevadz xişir mağarayi bes dağ me
unaki, ‘hala meme andağ pobik, andi inatn i tus ertoğ çim deyi mitkes antsutsi
inç xapim” asats hopare.
Merağes
al aveli şadentsav, kez inç elloğa deyi. Rametlin zate xosel u kut kut gerta,
isa hopars al ‘xişir mağaratsan inatn i tus ertoğ çim’ gasa, anlatmiş ağadzin
put enim hana. Hala put enik ta as panes inç dağ poboğa? “Ee hopar xişir mağaratsan inatn i tus
kenatser oç ta?” asti. Hedn al ol orta hesap enel u engerdatsmiyove g’ertaki
hana anal hede teyi. Çen astadz unna oç, “tun pir mankukas kiç me sabirli aği
dağa” asats. “Ağav hopar! Al tsen elloğ ça indzman” aselov çen hedev pişman
elluşes kidatsadz xabar me devi. Hopare xabruşe keşetsuts:
“Xişir
mağaran pobetsak. Şidage entame şaşurmiş ayi u as or midkes ka hana ali
dzidzağigum. Mer anxerk megal engerdakn
al andağn eni. ‘Da tuk hosa inç genek’ asti.
Rametli Recep Ali’yin al yabancin çeni.
Mege hokuroçe dağan Şabane megale ergusis al enger Pelul’ner. Apvenoun
memek hadig percu gar. Ama apvenun percun
pernuşnoun put enes hana aser xoz bedgenin g’asedi. Ergusn al rametli ağadzin
himi, genc genc antsan kenatsin megal aşxarn i var dağake. ‘Hala me me nestik’
asats, inçak hosa zate xabroğ çelloğ Recep Ali’n. Anlamiş ağa, dart me go ama inç darda. ‘Gunga’
asti, yes indzi. Pelule, ‘inçbes enoğuk’
deyi indzi hartsuts. ‘Da inç, inçbes enoğuk?’ asti. Entame Pelule Recep Ali’yin
modn i tus yed aşets. ‘Da tun inçik aster oç ta?’ deyi hartsuts. Rametlitsan
tsen m’al a elav oç. Keloxe arçetn i var gaxtskets. ‘Allayisa Pelul inç ağav? Hala
me me asa’ asti. Pelule Recep Ali’yin tarnalov, ‘Aspadz xayir da, da tun inçbes
martes?’ asats serderelov. ‘Da gunga
tun, obol aa martud’ asele Pelule gebav anlatmiş enuşi. ‘Neketu kağs i var
ertoğuk, aha isa tsen m’al a, şunç m’al a hanoğ çelloğis hama ağçig kaşoğuk’ asats.
Entame anlamiş ağa Recep Aliyis darde şad medz darda.
Neketu
kağ astadze manavi kağa. Hem mezi
zate haz enel çin, hem al or lusis meçe çelluşi pani xarevetsak. ‘Hala viyelek,
kaletsek’ asti. Elak adzu campan, tsaxudin meçnine gertak. Apvenus ergu percutsan
tus inçik çunik. Pelulin modts i yus tsendevi. As kidana gu ağçige vova
vorostmana deyi. ‘As panes inçbes elloğa, tsoregvanes polor asman pan gelli ta?
Asa hala’ asti. Şabann al, ‘kişernoun
inç ağav u zores ağçig kaşik gu’ asats hana, yes tusterutsi. ‘Da tun al inçik
ç’kidedi ta?’ asti. ‘Da ça’ asats oç ta!
Şabanin al magarsam, rametlin indzi u inçbes tsendevadz uni hana, aman
tsendevadz unin. Hedets i yus tartsa. Şabanin, ‘tun inç gases?’ asti. Me m’al arçets i yus tarnam gu hana, im
arçetu Pelulan yerek çors adim nen antsadzim.
Aman mani mani kaluşas ça, maga meroke arçetvenun medz arçe desadz unin
u anu hama gungadzin. ‘Himi inç enoğuk?’ asats rametli zate tsene elloğ çelloğ Recep Alin.
‘Tseniyet ellelu bed aek’ asti. Aspadz lusin meçe bargetsena bitunin al.
Rametli meg hoparis nasihate midkes eyev an çağe. G’aser ta, ‘arçe tsaxudin aşnan arçevenut
ella hana zate jajek oç, umets nemağelu gantsni g’erta’
Ama
aye put aa ta mer Recep Alis inç g’ena? Kedane modn i var terçuşi gebav tsaxudan
hede, arçun al xuye aviyetsav. Arçe mezi obol aav, Recep Aliyin paxats dağn i
tus bodurdgelov terçuşi gebav. Mek al as campi arçun hedetiyan terçuşi gebak. Me
me desneki! mek bituns al Recep Aliyin inçik g’elli deyi vaxik gu. Arçe emmedena gungetsav. Mek şaşurmiş aak,
menatsak. Egadz dağern i tus put enuşi gebav.
Yes an çağe varamedki ağa ta, asu mağaran as polors a. Olu ki tsak al
uni. Rametli hopares emmen ije aser indzi anlatmiş g’ener. Sadekeniyes
devvadzer u isa dardas al isa isman xalesetsak.
Ama
al tsaxudan tayva ertuş ellil çer. Kiç me vaxetsak. Kede inçak. An oxtunake as oris bes çer. kedanuke
xore g’elleni. Medz medz dzariye kedoun varan bargadz g’elleni. Anu hama şad
tejar g’ertak neketu kağn i vari campeniyes kiç m’al ergentsadzer. Vakits al
nağtsav. Ağav ikendi inç enoğuk inçbes enoğuk ter inçik balli ça.”
Merağes kiç m’al vaxviyelov
şadenuşi gebav. Hopares vatsunuhing darvu polor ağadz panoun varan xabra gu.
Ama kides ta ter as paniyes ereg as or abradz, kelxun egadzi bes teve erese
otke keloxe aman heyecanli jaja gu.
Hoporin heyecanin xarevuş çelluşe mumkin çer. ‘Kedin meçn i var inçbes kenastik tatvelu’
asti vaxviyelov vaxviyelov. ‘Tun indzi
me me tatva, aman keşetsenim’ asats gaveciyin desetsenelov. ‘İnç xemoğes?’
asti. “Pembalu çayan xemim, heyika. Al inçik uzel çim’ asats. Yes al xelok ergu çay asele, ‘andi hedev’ asti.
“Kedin meçi kariye medz
medzeni, varvenine tusterçelov g’ertaki. Ama an dzariye gan hana” asats, entu
minaren desetsenelov; “İna minareyin çak
ergus gelleni. Ağadik medz dzaroun me me dagnine me me varanine nen antsnelov g’ertaki.
Bituns al açmayin tadelov tadelov civayi bes ağadzik. Luyi bes aki, As ori
dağotses bes meg or me tadil çaki, Tsun, tsemer, çax asel çaki, taak Xopa u
hedev asman sorvadzaki. Rametli im dade mezi al asman sorvetsutsadz unir. Dane
nestil çer ‘genc iken tadoğes u halivorutined çunnevor ellis oç’ asuşe
anguçvenusa. Aha meg otkes guyetse meçna”
asats dzidzağelov.
“Rametli im dade şad
kaşadz unir as i var egadz oxtunake çunnevorer. Kiç me tsaxudan çart ağadz unir,
meg jemnetsak. Recep Alin, Şabane, Peluln
al bitun indzi beser, bitun tadetsak. Per hala vordağes orti” asats gaveciyin.
Çayan gum me kaşets xabruşe keşetsuts.
“Da mek inç xabraki gu,
vordağ menatsak” deyi indzi hartsuts. “Kedin menatsak. Dzariye, kariye” asti.
“Haaa, aselov şunç me
arav. Dzaroun şad tejarutin kaşetsak, tatretsutsin mezi. Ama im xelkes ter
arnul çi, as panes orn u zorus meçe inçbes elloğa, enel garnoğuk ta deyi yes
indzi g’udim. Arçetvenun karoun varanine
tusterçim gu. Dzaroun dagnine, varanine nen gantsnim gertam. Meg arayi me Recep Aliyin tsene eyev hedetiyas.
‘Da gamats kaletsek’ asats hana, pokşetsa. ‘Olan’ asti, ‘Me me gamats me me
mani mani gases. Tun ayar çunis ta?’ asti. Ama hedev al asuşis peşman ağa. Magarsam marte sahadz engadza, kedin meçe
bargadz dağnan boloka gu. Şad mani mani g’ertam imiş u, hedetiyas me me Pelule;
an al dase metro kal gartsadza. Megalotse me me tseniye imanaki gu. Gungadz
dağnous meg dzari me hedetin
menatsadzeni, desnul çigaraki. İnçina
hana bed aak Şabanove Recep Alin al egin modvenis i yus.”
“Ternu campan al
erapnadz unaki . Plan me ayi. Recep Aliyin ‘tun indzmov gatsi’ asti. Megalotse,
‘Tuk ergused entin i yus kenatsek’ asti. ‘Ama san metro çarpaznous, arçetvenus
ertoğek’ asti. ‘Da, inçi arçetiyan gertak’ asats Pelule. ‘Pelul hedev g’asim
kena’ asti. Put ayi hana Pelule Şabanin ‘aye’ g’asa. Pelule rametlin şad temiz
dağaer. Zate xiyam ç’kider me me gyuvenmiş
elluşe bidir megale inçu ased g’ener. ‘Nor
g’ertas Pelul’ asti. Rametlin al; ‘Da
kenatsek aster oç ta?’ asats serderadz tsenov me.”
“An çağe medoretsi ta u
bitunis al serdiye liktsadza. İnçina hana anots anlatmiş ayi. ‘Kağn i var modignak gu, inç g’elli inç çelli
gu, tuk arçetvenus g’ertak ama meg okets me desnek hana mezi tsen tsketsek. Govoun hedkiye isa polores go ta ç’go ta deyi
mek anlamiş g’ellik. An çağe bidatsadzin bes tidaağ g’enik’ asti. Pelule Şabanin,
‘Anlamiş ağar ta’ asats. Şabann al, ‘Şaşes ta inçines! Kena kelxas’ asats. Ali
elak campa g’ertak. Recep Alitsove meg kelox menatsak hana Recep Aliyis peynan
xabar arnuşi tadim gu. ‘Ağçige
umotsmana? Deniye vordağa? Ağçgane usti vegalnoğuk?’ asti. Mer rametli Recebis
peynan xabar me ellel çi. İna dzariye ta xabrin taa Recepn al xabroğa. İnçi me
midkes eyev. Recep Aliyis mayre Xopa i var kenatsadzer. ‘Hala me me gunga’
asti. Arçeves ari, ‘ku mayre kida ta?’ deyi hartsutsi. ‘Ça’ asats. Kelxus varan
i var yep eladz çure inçav. Mayre Xopa i var ertalu indzi astadz unir, “Recep
Aliyis Xopa u kerus torove garkoğum” deyi. Himi inç enoğuk? Ya Xopa u ağçige hede piya hana!”
“Recep Aliyin zate
inçik aselu, ‘kala ertak’ asti. Kiç m’al sirdes elav. İnçina hana, Pelulove
Şabanan tsen elav oç ter. ‘Ta kidim, umuets desan oç, me me tsen dam’
asti. Tsaxudan campan elluşi al kiç me
menatsadzer. Kağe mednuşi dağin pobuşi vara aki. Tsen devi Pelulin ama indzi
yed tsen tsketsin oç. Otku tev
perevetsan. Kez gapan engan ta? İnç ağav! Manavnun kağin hudutnoun meçn i tus
medadz aki. Martike mezi hed şad sird unin, mek al emmen ije gağva genik.
Bikmiş ağadzin mina. Me m’al, pir uduş u kağn i tus yed tarnuş go panis meçe. Rezil
elluş al go. Yes aser medorele, dağotsman tsen kal çi ter. Temengil ç’gartsa
tustera entin antsa, me m’al inç desnum!”
“Şabane dzari me dage
bargadza, resmen kun ağadza. Pelule polore desevil çi. Şabanin otkoun otkoves şebetsenelov
zartetsenim asti ama Şabane tiki bes hivandutin unir. Zartir hana polore vov u
go şebetsener gu. Amur meg padme apes ari.
Şad serderadze hokin varetsenuş g’uze.
Astadzes ayi. Kiç me teves dzandra, Resmen kani me hadig şebetsutsi. Me me
desnedi, ude gudamane engav. Xelari bes Pelul, Pelul deyi bolokuşi gebav. An jame
perevetsak deyi vaxets. ‘Tsened gedra’ asti. ‘Me m’al bolokes gu ta? Pelule
vordağa? Tun inç genes? İnçi bargadzes?
Mek nor g’ertak? Tuk inç enuşi tadek gu’ deyi gorçelov tem ela. ‘Pelule yed
kenats tayvar, percuyin hedetiyan’ asats. ‘Da inçi percua? vordağa?’ asti.
Şabann al, ‘İnç kidim. Neketin gatsine vartskadz uni çvane gabats dağnan, varamedii
ağadz ça’ asats. ‘Aspadz xayirniyed da! Mek entin bedgenik meged bargadzek,
megaled gatsini hede g’ertak, mek al xabar çunik. Aha yes g’ertam. Entin maşmeketse
dage bedgenik, teviyed mani mani pernetsek’ aselov yes entin i yus kaluşi geba.”
“Receb Aliyin mode
kenatsi. Dağis xabretsenuşes bidi kağe egak ter meg percuyin pane erapnel
ç’gartsak. ‘Da me me indzi hede xabra’
asti Recep Aliyin. ‘İnç merağ genes’ asats oç ta şaşi bes! Kides ta mek kedts i
var tsuk pernuş egadzik. ‘Recep Ali mek is i var inçi egak me me asa’ asti. ‘Ağçige
arnuş egak, inça eguşniyes ç’kides ta!’ asats oç ta me m’al. Şaşurmiş ayi
menatsi. ‘Da ağçige vordağa? Um ağçiga?
Dune vordağa? İser inçel ases’ asti. ‘Çağtsutse
diroçe ağçigna. Himi erzevin mayrove kaan g’ena.’asats. ‘Da inç gases? Himi
kaan enuşe usti kides? Niyaze desar ta?’ deyi hartsutsi ana; ‘Ku modt i yus açmayi kalu araç, is i var egi, put ayi’ asats.
An arayin Şabanove Peluln al modvenis egin. ‘Percun keda oç’ asats
Pelule. Apvenus meg percutsov ağçig
kaşuş g’ertaki. An al gors enik gu” asats hopare dzidzağelov.
Dzidzağuşi durum
gonnuşe patser. An oxtunake meg hadig bidzig gatsinov me nor kenatsadzin. “Hedev inç ayik hopar? Yed tartsak oç ta?” Kelxus
inç egoğa deyi zate medorelu xabruşe keşetsenuşin hama isa hartsumes
hartsutsi.
“Olan meg zate inçiga vaxeçik!
Hamşetsiyik! İnçi yed eguşa, xelari bes xabremi” asats. “Haba yes al Haşmetsiyim ku gorçuşad
inçi vaxetsi” deyi midkes antsav ama aye
u himi asa.. Kiç me tatradz lemanir gu. “Megaln al hedev anlatmiş genes, ta g’uzes,
himi ara dak” asti. “Ça! ça! Zate kiç menats” aselov keşetsuts xabruşe.
“Kağn i var eyice modigtsak.
Recep Alin resmen kerni gu. Peluln al heyecanliya. ‘İnç enoğuk? İnçbes enoğuk?’ deyi inkuyinke
xabra gu. Put enik ta inç elloğa deyi yes al medoruşi geba. Recep Aliyin, ‘Aye
hosa’ asti. ‘İnç ağav’ asats. ‘Erdzevare vordağa? Vordağ kaan genin iser?’ deyi
hartsutsi. ‘Egak aha isa germas tarnak hana, an daği posinin’ asats. Astadz
dağe kağin keloxner. Kiç me neketin çağatske go. ‘Tsene g’erta, isa millates
gorçedin hana inçer g’elli’ deyi teme g’ertak, teme medorelu enel çi garim.
‘Aha, isa dağsa’ asats Recep Alin. Me m’al inç desnum! Kaan enoğniye mayrn u
ağçige ça, bitun kağetsik andağin; aman şad desevin gu. ‘Tuk hosa menatsek’
asti dağotse. Kağdutsila modigtsa, kani okiyin deyi merağ ayi. Da me m’al
hamretsi hana, san oki apvenun pergiove kaan genin.”
“Tartsa egi dağotse
modn i tus. ‘As panes tejar ça’ asti dağake rahatnan deyi. ‘İnçbes elloğa? Kani
okiyin?’ asats Pelule. Himi yes asots, san okiyin asim hana vaxveyigun deyi ‘çors
okiyin’ asti. Recep Alin açvenous meçn i yus put aav. Anu açveniyoves tsened
hanemi asuşi bes put ayi. Recep Alin inçi tsen hanats çunir an al anlamiş ağa. Rametlin
hakvanetsma egadz put ağadz unir hana san oketsn al desadz unir. Ama illa ağçige paxtsenuşi ama indzi al tsene
hanadz ç’unir. Megal okn al zate inçik ç’kideni. Ali Recep Aliyin tartsa ‘harsine mayrin anune
kides ta?’ asti. Ama kides ta yes hekyat
anlatmiş genim. Şabann u Pelule vertskadz tseniyove dzidzağuşi geban. ‘Tseniyed
gedretsek’ asuşis varan tseniye gedretsin. Recep Alin ‘Emine a’ asats. ‘Eminen
vova?’ asats Pelule dzidzağelov. ‘Kaynana’ asats Recep Alin kiç m’al sirde
ellelov.”
“Xoske ari, ‘Hala himi
gungetsek indzi erand me anguç tiyek asti rametlinoun. Yes himi an i var, gendotse modn i var
ertoğum. Mayrove ağçige is i ver piyoğum’ asti. Bitunin penyenin pats menats. ‘İnçbes
elloğa’ astin. ‘Şad tejar ça’ asti. İm planes hazirer. ‘Tuk çağtsutse campun
bed aek’ asti. Campa astadzes, adzu campa. ‘Elli çi, menenak ertal mi’ astin
ama yes anots inçik al a anguç tenel çe. As panes biyemedena geptsenuş g’uze. Tartsa gendotse kaan ağadz dağn i tus, erzevarn
i yus ertale inçi m’al midkes eyev. ‘Yes isots inçik asti oç, genoçove ağçige
arnum kam hana inç enoğuk hana aner anlatmiş enelu nor gertas’ asti yes indzi.
Germayin vaynan yed tartsa.”
“Mer oke indzi desan
hana heyecan, telaş ayin. Şabane xelok
tusterav hartsuts, ‘İnç ağav? Vaz antsak ta? Mer kağn i tus g’ertak ta?’ asats.
Recep Alin a Şabanin tarnalov, ‘Yes isa panes as or tamnelu orok ertal çim. Tuk
nor u g’ertak kenatsek’ asats. ‘Yahu me me
tseniyed! İnçetsu tarnuşa! İnçetsu vaz antsnuşa! İsa panes ağadik golayi pana ta?’ asti.
Pelule, ‘Da me me gungetsek, marte me me xabra’ asats gorçelov. ‘Put aek’ asti,
‘Yes isa Recep Aliyis kaynanayin u ağçige as i ver piyoğum’ asti. ‘Hosa kam hedev
yes tser modvenud arelmiş elloğum. Pelul, Recep Ali tuk ergused evci kedan
istus, Karepelit kağe ertoğek’ asti.”
“Egadz campenus tam
tars ertuşniye bidir perevuş çelluşi hama. ‘İnç enoğuk? Um mod ertoğuk andağ?’ asats rametli Pelule. Meg anun me devi, an al
cançer gu. Tam al kenatsadz kedin hedn i vari campun modig tsaxudin meçe dun me
gar. Dirn al Xopa Makriyalu egadz meg Hamşetsi mener. Yani amur dağ xerge gu dağotse ook kednul
çigarer. Kedneni hana al arnul çigareni.
Hem al an kağe mer kağin tergits kağer. Hem al Haşmetsi xesimner şad
unaki. ‘Ağav’ astin, ‘Tun nor ertoğes Şabanove’
astin. ‘Mer kağn i tus tarnoğuk yarar hede’ asti. ‘Da tsezi pernin gu, pağçil çigarek’
asats Recep Alin. ‘Yes al an g’uzim zate! Mer hedetvenus hedev engin, tuk al
rahat rahat kenatsek. Al inç g’uzek’ asti.”
“Tam uzadznus bes elloğer
ağçign al mezi hede kidanoğeni. Naysa anlaşmiş ağak. Yes norkes tartsa ali
campan i yus. Apus zate inçik ç’go. Lazdin meçe meda. Bolokelov, ‘Horkur! Horkur!’ aselov kaan enoğ
gendotse mode kenatsi. Meçvenun emmenu
medz genoçe mode kenatsi. ‘Horkur’ asti, ‘Yes vetu kağanim. Çağatskin ama egi
ook ç’go. Millatn al çağtsutse
megdağvadzin. Yes al alur unim arnoğum ama ook ç’go çağtsutse’ asti. ‘Hamşetsiyes
ta?’ asats manav genige. ‘Ha’ asti. An arayin put ayi Recep Aliyin kaynanan
elloğe varamedi ağadza, genign u ağçige eyev. ‘Çağtsutse tun inç unis?’ asats. ‘Alur
une obol ağadzune himi arnuş egi’ asti. Genige indzi pats açvi desevetsav. ‘Vov
xergets kezi istus’ asats. ‘Çağtsutse
modi dane hartsutsi, aner al ‘hona veri
posin kaan genin’ astin, an hama tser moded egi’ asti. Genige inknuyinke xabrelov ‘halla halla kez
marte çağatske obol aav nor kenats’ asats.
‘Aşe aye ertak hala asats’ ağçgane.”
“Emmen şe umiş piyadzis
bes gerta deservir gu. Genign u ağçige
arçetis, yes al hedetvenun g’ertak.
Erzevaran elak, campu kiç me xabruş g’uze genoçove. ‘Horkur yes alure arnoğum ama himi varas pox
çunim, hekuts ali egoğum entame dam hana elliçi ta?’ asti. Genige, ‘Ta kuzes
zate piyemi! Heram genim’ asats. ‘Ağav horkur peyim oç hana heram genes’ asti.
Me me ergus al xabretsi genoçove german tarnak hana aşxares xeçoğa. Tam elak oğe tartsak neketin i var yes me me
selvelatsi. Kukag hazir ağik asuş uzetsi. Genige tars tars put enelov, ‘inçi selvelatser’
asats. Şupelenmiş ağav deyi udes gudamants i var nir engav ama vaxes balli ayi
oç. ‘Horkur’ asti, ‘İm tsin neketis gabadz unim modn al bidzig ağpares go, vaxa
oç deyi selvelatsi’ asti. Genige avdats.”
“Hing dekikeyi çak al
kaletsak mer oke pose elan. Cotin dengvadzin ‘olan al inç gungadzek’ asuşes tammelu,
genige gebav gorçuş bolokuşi. Xelok piyane xepetsak, amur amur pernetsak. ‘Horkur’
asti, ‘İsa ku ağçiges isti istus mezi hars elloğa’ asti. ‘Tun zate merağ enes oç
dağan al mayrn u dadn al erand oluşağin’ asti. Ağçgane zate ude gudamann i var
nir engadzer. Varan hal menuş çelluşe eresan hede balli g’ellir. Recep Alitsove
Pelulin ‘hade’ asti. Ağçgane amur pernelov teviye gayişove gabetsin. Piyann al
laçağove amur me xepetsin, campan engan. Nor i tus ertuşniye genige desnu oç
deyi genoçn al perentske vayi bargetsutak. Merotse hedetvenun bolokelov, ‘Tsaxudin
meçnine zate gungelu kağe pobetsek’ asti; genoçe şaşurtmiş enuşi hama.”
“Pane erapnetsak kide,
hama meg dard m’al menatsadzer. Genoçe
inç enoğaki? Obol enaki hana xelok gorçoğ bolokoğ millatin varanis joğvoğer.
Metnuşi kiç me menatsadzer. Himi mani mani enuşniyes bidir. Medoğume engelu
kağe pobuşniyes bidir. ‘Şaban’ asti, ‘İsa genoçes hosa gaboğuk.’ ‘İnçbes! Hosa
obol enoğuk ta genoçes?’ asats Şabane. ‘Ça’ asti, ‘Tun hala me me piyane gaba
horkuris’ asti. Barventsadz geniger zate, an al rametli ağadza aspadz ramet ena.
Kani me hadig laçağ unir kelxun. Meg laçağe vegalav piyane amur me gabets. Yes al,
meçus gayişe hanetsi, genoçe otkoun varan teyi,
meg dzarm i tus otkoun hede gabetsi. Şabanin al, ‘Da hana gayişet’ asti,
anu gayişovn al genoçe teviye hedetiyan hede dzarn i yus gabetsi.”
Artuk tem engil ç’gartsa,
‘Hopar isa inçbes pana! Avale isman paner inçbes g’eneki’ deyi kiç me gorçelov
hartsutsi. ‘Dağa’ asats, ‘Mankedvimi, gunga me me tamnim. An çağe inçi isman
aak deyi al anlatmiş genim’ asats. ‘Ağav’ asti mecburi, halivor hoparis. Xabruşe keşetsuts.
“Şabanin hamşetsnak
asti ta, ‘Tayva kena, andi hede açvit genoçes varan elli, yes kaan enoğ
gendotse mode ertoğ egoğum’ asti. ‘İndzi hosa obol ene mi’ asats rametli
Şabane. ‘Da kena bed aa indzi’ asti. Yes ela oğe norkes, terçelov kenatsi
gendotse mode. Ali ‘Horkur! Horkur!’ aselov, araç xabradz genoçe mode kenatsi. ‘Horkur’
asti, ‘İndzi hede egoğ genige engav, otke tsav eyed, ta kidim kalel çi gara’
asti. ‘Vordağa orti’ asats genige. ‘Oğane hedetin campun varan nestadza, ağçign
al modna’ asti.”
“Meg hokets m’al
modvenus arnelov gendotsmiyove campan elak. ‘Andağ menenagin’ asti, ‘Yes araç
terçim’ aselov modvenun heruntsa. Egi gabvadz genoçe mode. ‘Horkur, zate vaxe mi.
Kezi kagoğun, tun vaxesoç’ asti. Ama genige modts i tus meg put enuş me unir,
kides ta indzigi udoğer. An arayin Şabann al pose elav modes eyev. Genoçe
desevadz dağmine campa engak. Kağin semtn i tus g’ertak ama hedetvenus inç
eloğa deyi al merağ g’enik. Şabanin ‘Gunga!’ asti. Yed egi meçes rahat çer
gendike kalu genoçe gabvadz andağ vartenuşe.”
“Kiç me bed aak.
Aşetsina gendike desevetsan, gabvadz genoçe desan hana kelxenin i ver, miya
piyan bolokuşi geban. Mek al, al hedetvenis put enelu terçelov terçelov kağe
pobetsak. Orok dağ gungelu patsxa me kedak andağ bargetsak. Hakvan emmedeni
Karapelit kağe kenatsak, dağotse mode pobetsak. Anots al andağ desak hana
serdiyes me me rahatsav. Andi hedev al erand erand abretsan kenatsin, mezi al
isa hatiras menats.”
“Himi ku hartsutsats hartsume
kam” asats hopare. “Orti put aa! Avale mek turtsevants Xopa’tsan egadzik deyi
mezi ook haz enel çeni. Manav’niye mezi ağçig al dal çeni. Mek al mecbur menaki
gu ağçig kaşuşi. An oriye abradzik deyi mezi gorçemik’ aselov xabruşe erapnets…
Engerdak; Kiyadzniyes şidag ağadz pani varan kervadz
kira. Kirin meçe; avale Hamşetsinoun şad
me ağadz, ağçig paxtsenuş, ağçig kaşuşi varan, anune im varas barvadz, mena,
meg medzvorov me xabruşas hedev isa kires kiretsi. Anlatmiş enoğ hoparin anune uyine uzadzin bes
pose teyi oç. Kiris meçe panetsutsadz anunniye şidag abradz martotse anunna.
Turkça Kiroğe:
Şerif Sarı
Tartsenoğe:
Yusuf Vayiç
Şidgoğnin: Mahir Özkan-Hikmet Akçiçek
Gor Dergisi Sayı 2 Bahar 2015
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder